15. Intermezzo

Tijdens de reis ben ik op een gegeven moment gestopt met schrijven. Het werd te intensief, ook in combinatie met weinig/slecht internet. Ik werd daar errug chagrijnig van en het nam vreselijk veel tijd. Ik dacht, zodra ik thuis ben maak ik dat lekker even af. En nu is het oktober, want blijkbaar werkt dat toch niet zo.

Weer thuisgekomen kreeg ik veel leuke reacties op het blog en het was inderdaad opgevallen dat het verhaal zo abrupt eindigde. Maar, wat in het vat zit …. Dus de rest komt er aan. En ook allemaal zo ongeveer tegelijk, want ik wilde de reisvolgorde aanhouden en ging ‘terugschrijven’ vanaf Peking naar Mongolië. Dus, sorry alvast voor de lawine die eraan komt!

Ik merk dat ik door het schrijven en de reacties erop en de vragen die mensen me stellen, langer in de reisstand blijf staan. Heel waardevol. Dank jullie wel! Ook maakt het schrijven dat ik (nog) meer stil sta bij wat we allemaal gedaan en gezien en beleefd hebben. Schrijven is herkauwen, zeg maar.

Om in de sfeer te blijven doe ik er een paar ‘pauzefoto’s’ bij uit China.