21. Jack en Tim

‘This stairs is nine steps. Why.’ Het bleef even stil. Verwachtingsvol keek Tim ons aan. Wij hadden geen vraagteken gehoord. Eerder een dubbele punt, maar blijkbaar verwachtte hij wel een antwoord. Of toch niet? We moesten even aan Tim wennen. Tim was onze gids in Beijing. De steden in Rusland en Mongolië hadden wij gidsloos zelf verkend, maar het leek ons in China handig om efficiënt van A naar B naar C etc. vervoerd te worden, niet over het eten na te denken en ons te beperken tot kijken en luisteren.

Lachrimpeltjes
In Datong verzorgde Jack dat allemaal voor ons. Als Hennie en ik aan Jack terugdenken, verschijnt er onmiddellijk een lach van oor tot oor op ons gezicht. Jack was de gids der gidsen. Zijn schoolengels had hij zelf tot grote hoogte opgekrikt door uren- en urenlang te luisteren naar de radio-uitzendingen van de BBC World Service en alle woorden op te zoeken die hij nog niet kende. Hij sprak het Engels goed uit (een niet te onderschatten vaardigheid zoals we hebben ervaren, zie bijv. ‘Black box’ ). Hij wist ontzettend veel en bracht dat ook nog eens op een boeiende manier.  Jack vertelde ons verhalen in plaats van informatie over ons uit te storten. Hij lachte veel, graag en zeer aanstekelijk. Zelden iemand gezien bij wie het woord lachrimpeltjes zo toepasselijk was als bij Jack. Zijn zangkunsten bleken ook niet onverdienstelijk. Bij een voormalig theater stapte hij op het podium en gaf een prachtig Chinees lied ten beste.

Nice pictures
Planning was dan weer niet zijn sterke punt. Hij vertelde ons bij vertrek het programma van de dag inclusief tijden, maar vervolgens liep dat heel erg uit. Zo erg dat de chauffeur boos op hem werd, hij zelf behoorlijk nerveus (om lichaamstaal te snappen hoef je geen Chinees te kennen) en we vlák voor sluitingstijd pas aankwamen bij de attractie van de dag, de Xuankong Si tempel, beter bekend als het hangende klooster.  Toen we daar uiteindelijk weer vertrokken, deed Jack net of hij alles precies zo gepland had: nu konden we tenslotte foto’s maken zonder mensen erop! Omdenken, noemen we dat in Nederland. Misschien is het in China wel een manier van leven. 

P.S. Overigens heten Tim en Jack natuurlijk anders, maar gidsen in moeilijke landen kiezen een naam die voor toeristen handig is om uit te spreken J